door Hans Peeters
De eerste grutto’s zijn gearriveerd in Gruttoland! Wommels lijkt de laatste dagen een verzamelplaats voor grutto’s te zijn. Verder in dit blog: wachten op het eerste kievitsei en noteer 1 april in uw agenda!
Donderdag, 9 maart jl. het is maar net boven nul en later op de dag wordt veel regen en sneeuw voorspeld. Nog lang geen voorjaar dus. Na Murk rond koffietijd uitgebreid gesproken te hebben, we hebben elkaar altijd veel te vertellen, begeef ik me rond 11.00 uur naar de fotohutten. Mijn verwachtingen zijn niet zo hoog gespannen, want volgens Murk is het nog rustig op de plas. Er zijn nog geen grutto’s waargenomen. Uit gewoonte open ik de deur van de eerste fotohut de Skries heel voorzichtig. Je weet maar nooit. Het is me al eerder overkomen dat vogels, die vlak voor de hut zaten, opschrokken en wegvlogen. Voorzichtig gluur ik door de kijkopening. Schrik. Mijn hart versnelt. Aan de overkant van de plas staan enkele grutto’s op de kant en andere met de poten in het water. Ik tel er in totaal 26. De eerste voor Gruttoland dit jaar!!!
Rusteloze grutto’s
De grutto’s slapen en rusten, kennelijk vermoeid na een waarschijnlijk lange reis vanaf Senegal, via Portugal en Spanje naar Wommels. Een kwartiertje later schrikken ze op. Misschien een roofvogel in de lucht? Ze alarmeren en vliegen met zijn allen weg. Na anderhalfuur wachten verschijnt nu een zestal grutto’s op het toneel. Ook zij houden het na een kwartier voor gezien. De vogels zijn onrustig. Wie weet, voelen ze hun hormonen al opspelen.
Hetzelfde constateerde ik eerder in de ochtend. Voordat ik me bij Murk meldde, nam ik even een kijkje bij Skrok, het natuurgebied van Natuurmonumenten aan de andere kant van Wommels. Daar stond een groep van zo’n 180 grutto’s in het ondiepe water. Sommige stonden met de poten op het flinterdunne ijs. Steeds vlogen kleine groepjes op van de groep, om enkele tientallen meters verderop weer neer te strijken. Op een gegeven moment ging de gehele groep de lucht in, maar kwam ook weer snel terug.
Eerst Skrok dan Gruttoland
Elk jaar arriveren de grutto’s eerst in Skrok, ze slapen, rusten en eten er. Als ze enigszins op adem zijn gekomen en de buik vol hebben, verkast een aantal naar Gruttoland om er te gaan broeden. Waarom ze eerst naar Skrok gaan en daarna naar Gruttoland? Murk heeft wel een idee: “De plas bij Skrok ligt er al zo lang als ik weet en elk voorjaar strijkt er een groep grutto’s neer. Deels broedvogels, maar ook doortrekkers. De plas in Gruttoland is veel recenter. Kennelijk zit het in de genen en staat het op de harde schijf van de grutto’s om eerst naar Skrok te gaan. Ze zijn het zo gewend en wordt waarschijnlijk doorgegeven van oude vogels op jonge.”
Eerste kievitsei
Ondanks regen en sneeuw zit er het voorjaar kennelijk toch aan te komen. Dan zal het wel niet meer lang duren, voordat het eerste kievitsei gevonden wordt, veronderstel ik. Murk reageert: “Vorig jaar arriveerden de eerste grutto’s op 4 maart in Gruttoland. Vijf dagen later werd het eerste kievitsei gevonden. Nu kwamen de eerste grutto’s op 9 maart, maar het weer zal snel moeten verbeteren willen we over vijf dagen het eerste kievitsei vinden.”
Voorjaar of geen voorjaar, bij het verlaten van de vogelhut bij Murk hoor ik een tureluur roepen. Eveneens de eerste van dit jaar in Gruttoland. Dat geeft toch een beetje hoop en mijn hart maakt een klein lentesprongetje.